《胡无人》
朝代:明代
作者： 郭之奇
全文:
犬羊狼戾肆骄矜，旄头光影四飞腾。须臾万甲窥青海，唐突千骑环白登。
皇风广漠包胡甲，恩许酋奴朝闉阙。丑类终难文德敷，阶舞羽干阃授钺。
天兵如日胡如霜，疾趋阳岭还定襄。还定襄，渭耻雪，渐次收边复扫穴。
樊侯横十万，卫国率三千。胡无人，敢逆天。
拼音:
quǎn yáng láng lì sì jiāo jīn, máo tóu guāng yǐng sì fēi téng. xū yú wàn jiǎ kuī qīng hǎi, táng tū qiān qí huán bái dēng. huáng fēng guǎng mò bāo hú jiǎ, ēn xǔ qiú nú cháo yīn quē. chǒu lèi zhōng nán wén dé fū, jiē wǔ yǔ gàn kǔn shòu yuè. tiān bīng rú rì hú rú shuāng, jí qū yáng lǐng hái dìng xiāng. hái dìng xiāng, wèi chǐ xuě, jiàn cì shōu biān fù sǎo xué. fán hóu héng shí wàn, wèi guó lǜ sān qiān. hú wú rén, gǎn nì tiān.