《相和歌辞。铜雀妓》
朝代:唐代
作者： 刘商
全文:
魏主矜蛾眉，美人美于玉。高台无昼夜，歌舞竟未足。
盛色如转圜，夕阳落深谷。仍令身殁后，尚足平生欲。
红粉横泪痕，调弦空向屋。举头君不在，唯见西陵木。
玉辇岂再来，娇鬟为谁绿。那堪秋风里，更舞阳春曲。
曲终情不胜，阑干向西哭。台边生野草，来去罥罗縠.
况复陵寝间，双双见麋鹿。
拼音:
wèi zhǔ jīn é méi, měi rén měi yú yù. gāo tái wú zhòu yè, gē wǔ jìng wèi zú. shèng sè rú zhuǎn huán, xī yáng luò shēn gǔ. réng lìng shēn mò hòu, shàng zú píng shēng yù. hóng fěn héng lèi hén, tiáo xián kōng xiàng wū. jǔ tóu jūn bù zài, wéi jiàn xī líng mù. yù niǎn qǐ zài lái, jiāo huán wèi shuí lǜ. nà kān qiū fēng lǐ, gèng wǔ yáng chūn qū. qū zhōng qíng bù shèng, lán gān xiàng xī kū. tái biān shēng yě cǎo, lái qù juàn luó hú. kuàng fù líng qǐn jiān, shuāng shuāng jiàn mí lù.