朝代:明代
作者： 郭之奇
全文:
冬山何有，松何郁连。山深见松，松深见烟。白云此中出入，以接沧浪之天。
繇来樵牧牛羊地，不疑征人策马此中还。征人策马此中还，手折松枝挂马鞯。
溪壑崩奔危马足，树石陵临侧马肩。念马任劳为我逸，不忍恣心促辔鞭。
朝发城冈之窈谷，午发吉潭之冷渊。自朝自午，乡关乃前。
拭目分关之水，潈流倒射何溅溅。心亦不能居其后，身亦不能居其前。
尚忆去冬征魂此地悬，自春夏秋又一年。无心万木多黄落，惟有山松日静坚。
无心万木难记忆，惟有山松岁寒待客旋。叹息寒松此岁色，吾今乃知千载其亦然。
拼音:
dōng shān hé yǒu, sōng hé yù lián. shān shēn jiàn sōng, sōng shēn jiàn yān. bái yún cǐ zhōng chū rù, yǐ jiē cāng láng zhī tiān. yáo lái qiáo mù niú yáng dì, bù yí zhēng rén cè mǎ cǐ zhōng hái. zhēng rén cè mǎ cǐ zhōng hái, shǒu zhé sōng zhī guà mǎ jiān. xī hè bēng bēn wēi mǎ zú, shù shí líng lín cè mǎ jiān. niàn mǎ rèn láo wèi wǒ yì, bù rěn zì xīn cù pèi biān. cháo fā chéng gāng zhī yǎo gǔ, wǔ fā jí tán zhī lěng yuān. zì cháo zì wǔ, xiāng guān nǎi qián. shì mù fēn guān zhī shuǐ, zong liú dào shè hé jiàn jiàn. xīn yì bù néng jū qí hòu, shēn yì bù néng jū qí qián. shàng yì qù dōng zhēng hún cǐ dì xuán, zì chūn xià qiū yòu yī nián. wú xīn wàn mù duō huáng luò, wéi yǒu shān sōng rì jìng jiān. wú xīn wàn mù nán jì yì, wéi yǒu shān sōng suì hán dài kè xuán. tàn xī hán sōng cǐ suì sè, wú jīn nǎi zhī qiān zǎi qí yì rán.