朝代:明代
作者： 王世贞
全文:
尚书自起东山卧，三月三台衮衣过。冶城独湛冰壶色，大桁不受风尘涴。
烟花二月明堂深，是时君王在左个。未悬大夫东郡车，且隐常伯南宫坐。
忆昔金闺并通籍，汝鸣朝阳谁敢和。龙颜乍为尺疏回，鼠胆惊从一时破。
青衫举国望风彩，绛帐诸生承咳唾。不斋偶成大常醉，没齿已分首阳饿。
相君耽耽日虎视，安能使汝终轗轲。天上征书凡几下，眼前遗直唯一个。
岂惟公望重耆硕，予亦婆娑成老大。鹏扶鴳息夸各适，蝇利蜗名爱偏挫。
二十四考今甫始，万八千岁谁独柰。投分窃比松柏坚，有诗肯随燕雀贺。
异时真有抑之篇，为箴百岁武公惰。
拼音:
shàng shū zì qǐ dōng shān wò, sān yuè sān tái gǔn yī guò. yě chéng dú zhàn bīng hú sè, dà héng bù shòu fēng chén wò. yān huā èr yuè míng táng shēn, shì shí jūn wáng zài zuǒ gè. wèi xuán dài fū dōng jùn chē, qiě yǐn cháng bó nán gōng zuò. yì xī jīn guī bìng tōng jí, rǔ míng zhāo yáng shuí gǎn hé. lóng yán zhà wèi chǐ shū huí, shǔ dǎn jīng cóng yī shí pò. qīng shān jǔ guó wàng fēng cǎi, jiàng zhàng zhū shēng chéng hāi tuò. bù zhāi ǒu chéng dà cháng zuì, méi chǐ yǐ fēn shǒu yáng è. xiāng jūn dān dān rì hǔ shì, ān néng shǐ rǔ zhōng kǎn kě. tiān shàng zhēng shū fán jǐ xià, yǎn qián yí zhí wéi yí gè. qǐ wéi gōng wàng zhòng qí shuò, yǔ yì pó suō chéng lǎo dà. péng fú yàn xī kuā gè shì, yíng lì wō míng ài piān cuò. èr shí sì kǎo jīn fǔ shǐ, wàn bā qiān suì shuí dú nài. tóu fēn qiè bǐ sōng bǎi jiān, yǒu shī kěn suí yàn què hè. yì shí zhēn yǒu yì zhī piān, wèi zhēn bǎi suì wǔ gōng duò.