《行旅》
朝代:明代
作者： 杨慎
全文:
行旅苦日短，劳人知路遥。忽忽岁云莫，客心中摇摇。
矌野饶寒气，四望但寂寥。严霜下丰草，朔风鸣枯条。
浮云起为盖，坚冰结为桥。白日隐馀照，玄阴晻层霄。
鸣毂无停轮，嘶马不解镳。飞鸟夕知还，征途何迢迢。
无以慰苦辛，兴言自成谣。
拼音:
xíng lǚ kǔ rì duǎn, láo rén zhī lù yáo. hū hū suì yún mò, kè xīn zhōng yáo yáo. kuàng yě ráo hán qì, sì wàng dàn jì liáo. yán shuāng xià fēng cǎo, shuò fēng míng kū tiáo. fú yún qǐ wèi gài, jiān bīng jié wèi qiáo. bái rì yǐn yú zhào, xuán yīn àn céng xiāo. míng gǔ wú tíng lún, sī mǎ bù jiě biāo. fēi niǎo xī zhī hái, zhēng tú hé tiáo tiáo. wú yǐ wèi kǔ xīn, xìng yán zì chéng yáo.