朝代:明代
作者： 李梦阳
全文:
宋家累叶全盛帝，宽大实皆称令主。百姓牛马遍阡陌，太仓米粟忧红腐。
宣和以来遂多事，呜呼烂费如沙土。海石江花涌国门，离宫别殿谁能数。
群臣谀佞秪自讦，天下骚然始怨苦。正月十四十五间，有敕大驾观鳌山。
万金为一灯，万灯为一山。用尽工匠力，不破君王颜。
此时上御宣德门，乐动帘开见至尊。奔星忽经于御榻，明月初上堆金盆。
倾城呼噪声动地，可怜今夜鳌山戏。窈冥幻巧百怪聚，金蛾翠管堪垂泪。
借问幸臣谁，云是李师师。外有蔡京与蔡攸，夹楼锦幄罗公侯，丞相之幄当前头。
奚儿腰带控紫骝，如花少女擎綵毬。但闻楼上唤楼下，黄帕笼盘赐玉羞。
月高鸣鞭至尊起，幄中环佩如流水。争道齐驱辇路窄，寺桥窈窕尘埃白。
火树龙灯又一时，千光万焰天为赤。常言宴安成祸基，从来乐极还生悲。
君看二帝蒙尘日，数月东京荒蒺藜。
拼音:
sòng jiā lěi yè quán shèng dì, kuān dà shí jiē chēng lìng zhǔ. bǎi xìng niú mǎ biàn qiān mò, tài cāng mǐ sù yōu hóng fǔ. xuān hé yǐ lái suì duō shì, wū hū làn fèi rú shā tǔ. hǎi shí jiāng huā yǒng guó mén, lí gōng bié diàn shuí néng shù. qún chén yú nìng zhī zì jié, tiān xià sāo rán shǐ yuàn kǔ. zhēng yuè shí sì shí wǔ jiān, yǒu chì dà jià guān áo shān. wàn jīn wèi yī dēng, wàn dēng wèi yī shān. yòng jìn gōng jiàng lì, bù pò jūn wáng yán. cǐ shí shàng yù xuān dé mén, lè dòng lián kāi jiàn zhì zūn. bēn xīng hū jīng yú yù tà, míng yuè chū shàng duī jīn pén. qīng chéng hū zào shēng dòng dì, kě lián jīn yè áo shān xì. yǎo míng huàn qiǎo bǎi guài jù, jīn é cuì guǎn kān chuí lèi. jiè wèn xìng chén shuí, yún shì lǐ shī shī. wài yǒu cài jīng yǔ cài yōu, jiā lóu jǐn wò luó gōng hóu, chéng xiàng zhī wò dāng qián tou. xī ér yāo dài kòng zǐ liú, rú huā shào nǚ qíng cǎi qiú. dàn wén lóu shàng huàn lóu xià, huáng pà lóng pán cì yù xiū. yuè gāo míng biān zhì zūn qǐ, wò zhōng huán pèi rú liú shuǐ. zhēng dào qí qū niǎn lù zhǎi, sì qiáo yǎo tiǎo chén āi bái. huǒ shù lóng dēng yòu yī shí, qiān guāng wàn yàn tiān wèi chì. cháng yán yàn ān chéng huò jī, cóng lái lè jí hái shēng bēi. jūn kàn èr dì méng chén rì, shù yuè dōng jīng huāng jí lí.