朝代:明代
作者： 湛若水
全文:
粤峰积翠中天浮，下看南极南海流。手摩空青摘明月，超然更上五层楼。
丈夫立身崇德亦如此，临深为高窃所耻，一善成名止自止。
太山顶上不属太山，老夫自力以告诸贤。粤峰梁子听吾言，君有大笔大如椽，都城大笔谁拟伦。
正笔正心非小技，扩此正心天地位。天地之位何以云然，俯仰高卑健顺方圆在一字。
一字一画即一心，只此是学程伯子。墨雨浮云点太空，尽在梁君一目中。
拼音:
yuè fēng jī cuì zhōng tiān fú, xià kàn nán jí nán hǎi liú. shǒu mó kōng qīng zhāi míng yuè, chāo rán gèng shàng wǔ céng lóu. zhàng fū lì shēn chóng dé yì rú cǐ, lín shēn wèi gāo qiè suǒ chǐ, yī shàn chéng míng zhǐ zì zhǐ. tài shān dǐng shàng bù shǔ tài shān, lǎo fū zì lì yǐ gào zhū xián. yuè fēng liáng zǐ tīng wú yán, jūn yǒu dà bǐ dà rú chuán, dū chéng dà bǐ shuí nǐ lún. zhèng bǐ zhèng xīn fēi xiǎo jì, kuò cǐ zhèng xīn tiān dì wèi. tiān dì zhī wèi hé yǐ yún rán, fǔ yǎng gāo bēi jiàn shùn fāng yuán zài yī zì. yī zì yī huà jí yī xīn, zhī cǐ shì xué chéng bó zi. mò yǔ fú yún diǎn tài kōng, jǐn zài liáng jūn yī mù zhōng.