《和陶诗 岁暮和张常侍》
朝代:明代
作者： 李贤（原德）
全文:
岁华倏云暮，空山响寒泉。与君阔别来，莫遂同话言。
霜菊既云谢，松桂亦已繁。四时更代易，气运良无愆。
齐君一何谬，凄然泣牛山。遂令偷生者，乃欲鍊九还。
我久远尘俗，肯使虚名缠。及时须行乐，何必穷百年。
知非勿惮改，见善宜速迁。一盛还一衰，物理固其然。
拼音:
suì huá shū yún mù, kōng shān xiǎng hán quán. yǔ jūn kuò bié lái, mò suì tóng huà yán. shuāng jú jì yún xiè, sōng guì yì yǐ fán. sì shí gēng dài yì, qì yùn liáng wú qiān. qí jūn yī hé miù, qī rán qì niú shān. suì lìng tōu shēng zhě, nǎi yù liàn jiǔ hái. wǒ jiǔ yuǎn chén sú, kěn shǐ xū míng chán. jí shí xū xíng lè, hé bì qióng bǎi nián. zhī fēi wù dàn gǎi, jiàn shàn yí sù qiān. yī shèng hái yī shuāi, wù lǐ gù qí rán.