朝代:明代
作者： 郭之奇
全文:
道为时裂亦有以，古道全收天地美。道非一道安可穷，时心好变将胡止。
不敢尽言今术非，且亦谁知古人是。其诸百家难遽陈，道之近仁由墨始。
独思禹勤兼利人，使人忧悲人自喜。墨经传播流古今，今之异人别墨耳。
摩顶移形出畸方，遂有如来称巨子。于戏墨子矫墨绳，能俾禹道幻如此。
漫言僧佛果非人，岂知枯稿多才士。今人倍谲转纷纷，情欲烦深空自啙。
坚白翻开骀荡涂，觭偶何殊謑髁理。从兹竞影复穷声，术自无休道曷已。
谁能毕世分卵鸡，我将独与犹龙栖。古之博大真人兮，至极岿然孰与齐。
拼音:
dào wéi shí liè yì yǒu yǐ, gǔ dào quán shōu tiān dì měi. dào fēi yī dào ān kě qióng, shí xīn hǎo biàn jiāng hú zhǐ. bù gǎn jìn yán jīn shù fēi, qiě yì shéi zhī gǔ rén shì. qí zhū bǎi jiā nán jù chén, dào zhī jìn rén yóu mò shǐ. dú sī yǔ qín jiān lì rén, shǐ rén yōu bēi rén zì xǐ. mò jīng zhuàn bō liú gǔ jīn, jīn zhī yì rén bié mò ěr. mó dǐng yí xíng chū jī fāng, suì yǒu rú lái chēng jù zǐ. yú xì mò zǐ jiǎo mò shéng, néng bǐ yǔ dào huàn rú cǐ. màn yán sēng fú guǒ fēi rén, qǐ zhī kū gǎo duō cái shì. jīn rén bèi jué zhuǎn fēn fēn, qíng yù fán shēn kōng zì zǐ. jiān bái fān kāi dài dàng tú, jī ǒu hé shū xǐ kē lǐ. cóng zī jìng yǐng fù qióng shēng, shù zì wú xiū dào hé yǐ. shuí néng bì shì fēn luǎn jī, wǒ jiāng dú yǔ yóu lóng qī. gǔ zhī bó dà zhēn rén xī, zhì jí kuī rán shú yǔ qí.