朝代:明代
作者： 释函可
全文:
清晓候门立，癯然骨空留。举步衣尘飘，知是儒者流。
向我一长揖，未言知有求。曰来自暮春，挟卷逐朋俦。
只言秋有花，谁知雪空稠。许织既非素，颜瓢亦足羞。
男儿志四方，身口不自谋。日饥犹可支，夜寒风飕飗。
击石爇□枝，即此是衾裯。吾道乃终穷，悔不事荒畴。
薙发入空门，未审能见收。我闻心惨裂，哽咽语不休。
止止勿复道，分钵润枯喉。斯文天未丧，诗书安可雠。
拼音:
qīng xiǎo hòu mén lì, qú rán gǔ kōng liú. jǔ bù yī chén piāo, zhī shì rú zhě liú. xiàng wǒ yī cháng yī, wèi yán zhī yǒu qiú. yuē lái zì mù chūn, xié juǎn zhú péng chóu. zhǐ yán qiū yǒu huā, shéi zhī xuě kōng chóu. xǔ zhī jì fēi sù, yán piáo yì zú xiū. nán ér zhì sì fāng, shēn kǒu bù zì móu. rì jī yóu kě zhī, yè hán fēng sōu liú. jī shí ruò zhī, jí cǐ shì qīn chóu. wú dào nǎi zhōng qióng, huǐ bù shì huāng chóu. tì fā rù kōng mén, wèi shěn néng jiàn shōu. wǒ wén xīn cǎn liè, gěng yè yǔ bù xiū. zhǐ zhǐ wù fù dào, fēn bō rùn kū hóu. sī wén tiān wèi sàng, shī shū ān kě chóu.