朝代:明代
作者： 王慎中
全文:
沛公尺剑应金符，指顾便成大丈夫。诛项灭秦若风雨，定都列壤成规模。
横行海内已威加，反过枌榆驻翠华。戎服七年归故里，瑶图六合化为家。
连营缭绕杂帷宫，喧引传观井闬空。争看今日炎精帝，乃是当时隆准公。
始识好施非落魄，谁言亡命有成功。小往大来矜得志，感今怀昔张高会。
拆牲酾酒象川丘，考鼓撞钟震天地。泗亭旧长亲扫除，邑社健儿俯伏拜。
白衣且尽故人欢，黄屋亦知天子贵。非徒宽法涤秦馀，更普殊恩洽里闾。
锡爵分荣千级羡，优施赐复百年除。地转天旋回警跸，沛上父老皆如失。
已戴鸿私振万春，难留龙驭更一日。壮心慷慨悲还喜，大风飞扬帝歌起。
千人齐唱万人和，蜚声翻入彩云里。旭日祁祁照四方，本从旸谷发辉光。
六龙整驾中天去，此地犹能恋太阳。
拼音:
pèi gōng chǐ jiàn yīng jīn fú, zhǐ gù biàn chéng dà zhàng fū. zhū xiàng miè qín ruò fēng yǔ, dìng dū liè rǎng chéng guī mó. héng xíng hǎi nèi yǐ wēi jiā, fǎn guò fén yú zhù cuì huá. róng fú qī nián guī gù lǐ, yáo tú liù hé huà wéi jiā. lián yíng liáo rào zá wéi gōng, xuān yǐn chuán guān jǐng hàn kōng. zhēng kàn jīn rì yán jīng dì, nǎi shì dāng shí lóng zhǔn gōng. shǐ shí hào shī fēi luò tuò, shuí yán wáng mìng yǒu chéng gōng. xiǎo wǎng dà lái jīn dé zhì, gǎn jīn huái xī zhāng gāo huì. chāi shēng shāi jiǔ xiàng chuān qiū, kǎo gǔ zhuàng zhōng zhèn tiān dì. sì tíng jiù zhǎng qīn sǎo chú, yì shè jiàn ér fǔ fú bài. bái yī qiě jǐn gù rén huān, huáng wū yì zhī tiān zǐ guì. fēi tú kuān fǎ dí qín yú, gèng pǔ shū ēn qià lǐ lǘ. xī jué fēn róng qiān jí xiàn, yōu shī cì fù bǎi nián chú. dì zhuàn tiān xuán huí jǐng bì, pèi shàng fù lǎo jiē rú shī. yǐ dài hóng sī zhèn wàn chūn, nán liú lóng yù gèng yī rì. zhuàng xīn kāng kǎi bēi hái xǐ, dà fēng fēi yáng dì gē qǐ. qiān rén qí chàng wàn rén hé, fēi shēng fān rù cǎi yún lǐ. xù rì qí qí zhào sì fāng, běn cóng yáng gǔ fā huī guāng. liù lóng zhěng jià zhōng tiān qù, cǐ dì yóu néng liàn tài yáng.