《满江红 其八 招隐也》
朝代:明代
作者： 宋琬
全文:
归去来兮，东皋下、锦秋湖涨。有不腆、敝庐海曲，年来多恙。
避地人辞金马后，游仙伴我方壶上。羡冰桃、火枣大如瓜，麻姑饷。
微雨过，清溪漾。行乐耳，提壶唱。喜儿童学灌，山妻能酿。
处士三间容膝屋，仙人九节齐眉杖。恨衰年、脚疾耳将聋，新来状。
拼音:
guī qù lái xī, dōng gāo xià jǐn qiū hú zhǎng. yǒu bù tiǎn bì lú hǎi qǔ, nián lái duō yàng. bì dì rén cí jīn mǎ hòu, yóu xiān bàn wǒ fāng hú shàng. xiàn bīng táo huǒ zǎo dà rú guā, má gū xiǎng. wēi yǔ guò, qīng xī yàng. xíng lè ěr, tí hú chàng. xǐ ér tóng xué guàn, shān qī néng niàng. chǔ shì sān jiān róng xī wū, xiān rén jiǔ jié qí méi zhàng. hèn shuāi nián jiǎo jí ěr jiāng lóng, xīn lái zhuàng.