朝代:明代
作者： 汪广洋
全文:
姑溪城北西风起，台构荒凉俯秋水。美人罢妆鸾镜尘，宫树长年落红紫。
我思宋祖行乐时，五云不尽来軿辎。锦筝银瑟度华月，碧纱翠羽生微飔。
当时美人坐台上，绿水青山互相向。野禽曾遂烟际来，翻得丛中数声唱。
美人於今去不还，白云夜夜愁空山。空山唯有石泉水，彷佛清泠鸣佩环。
台前野老头如雪，但云台构民脂血。请君当歌慷慨辞，毋俾今人继前辙。
拼音:
gū xī chéng běi xī fēng qǐ, tái gòu huāng liáng fǔ qiū shuǐ. měi rén bà zhuāng luán jìng chén, gōng shù cháng nián luò hóng zǐ. wǒ sī sòng zǔ xíng lè shí, wǔ yún bù jìn lái píng zī. jǐn zhēng yín sè dù huá yuè, bì shā cuì yǔ shēng wēi sī. dāng shí měi rén zuò tái shàng, lǜ shuǐ qīng shān hù xiāng xiàng. yě qín céng suì yān jì lái, fān dé cóng zhōng shù shēng chàng. měi rén yú jīn qù bù hái, bái yún yè yè chóu kōng shān. kōng shān wéi yǒu shí quán shuǐ, fǎng fú qīng líng míng pèi huán. tái qián yě lǎo tóu rú xuě, dàn yún tái gòu mín zhī xuè. qǐng jūn dāng gē kāng kǎi cí, wú bǐ jīn rén jì qián zhé.