朝代:明代
作者： 周是修
全文:
作木莫作桑树枝，作女莫作商人妻。桑枝岁岁苦攀折，商妇年年感离别。
桑枝折尽犹解抽，人老岂有重苍头。神龙猛虎会可执，其奈夫婿心难留。
朔风吹江浪如屋，柁楼嘈嘈行色促。望杀苍天哀愤深，目断云山泪成掬。
何能化作樯头燕，到处飞飞得相见。何能化作帆上风，千里万里长相从。
父母嫁我非夙契，但云商人多赢利。门前宴集广舆马，篚筐聘来足珠翠。
岂知今日成参商，舆马珠翠看无光。月悬别恨秋宵永，花搅离思春昼长。
妾心岂学道傍柳，朝朝暮暮千人手。妾心岂学空中云，变易随时情何有。
妾心可似南山石，雨打霜侵只如昔。更看终岁不归来，化作南山一拳石。
拼音:
zuò mù mò zuò sāng shù zhī, zuò nǚ mò zuò shāng rén qī. sāng zhī suì suì kǔ pān zhé, shāng fù nián nián gǎn lí bié. sāng zhī zhé jǐn yóu jiě chōu, rén lǎo qǐ yǒu zhòng cāng tóu. shén lóng měng hǔ huì kě zhí, qí nài fū xù xīn nán liú. shuò fēng chuī jiāng làng rú wū, duò lóu cáo cáo xíng sè cù. wàng shā cāng tiān āi fèn shēn, mù duàn yún shān lèi chéng jū. hé néng huà zuò qiáng tóu yàn, dào chù fēi fēi dé xiāng jiàn. hé néng huà zuò fān shàng fēng, qiān lǐ wàn lǐ cháng xiāng cóng. fù mǔ jià wǒ fēi sù qì, dàn yún shāng rén duō yíng lì. mén qián yàn jí guǎng yú mǎ, fěi kuāng pìn lái zú zhū cuì. qǐ zhī jīn rì chéng shēn shāng, yú mǎ zhū cuì kàn wú guāng. yuè xuán bié hèn qiū xiāo yǒng, huā jiǎo lí sī chūn zhòu zhǎng. qiè xīn qǐ xué dào bàng liǔ, zhāo zhāo mù mù qiān rén shǒu. qiè xīn qǐ xué kōng zhōng yún, biàn yì suí shí qíng hé yǒu. qiè xīn kě shì nán shān shí, yǔ dǎ shuāng qīn zhī rú xī. gèng kàn zhōng suì bù guī lái, huà zuò nán shān yī quán shí.