朝代:明代
作者： 解缙
全文:
铜之鉴，可以见妍媸。不若书之鉴，可以见是非。人之鉴，可以见善恶之端，祸福之机。
河东薛相士，自称老鉴师。一双神瞳秋水碧，三寸长舌霹雳飞。
曾相水边遗英作贵子，道上单丁为富儿。前年山东睡汉是龙虎，今年雁山华胄非熊罴。
谈言一中理，予夺无依违。见子劝以孝，见父劝以慈。
见臣劝以忠，直则正，邪则欹。鉴道如此，颇合古人之箴规。
铁崖道人曾读书与诗，误蒙进士赐绯衣。龙门上客一日速，十年不调官何迟。
五湖相见谈出处，许我再觐黄金墀。我心复鉴复自断，子卿唐举毋容知。
醉来吹笛客自去，天青月在梨花枝。
拼音:
tóng zhī jiàn, kě yǐ jiàn yán chī. bù ruò shū zhī jiàn, kě yǐ jiàn shì fēi. rén zhī jiàn, kě yǐ jiàn shàn è zhī duān, huò fú zhī jī. hé dōng xuē xiàng shì, zì chēng lǎo jiàn shī. yī shuāng shén tóng qiū shuǐ bì, sān cùn cháng shé pī lì fēi. céng xiāng shuǐ biān yí yīng zuò guì zǐ, dào shàng dān dīng wèi fù ér. qián nián shān dōng shuì hàn shì lóng hǔ, jīn nián yàn shān huá zhòu fēi xióng pí. tán yán yī zhōng lǐ, yǔ duó wú yī wéi. jiàn zi quàn yǐ xiào, jiàn fù quàn yǐ cí. jiàn chén quàn yǐ zhōng, zhí zé zhèng, xié zé yī. jiàn dào rú cǐ, pō hé gǔ rén zhī zhēn guī. tiě yá dào rén céng dú shū yǔ shī, wù méng jìn shì cì fēi yī. lóng mén shàng kè yī rì sù, shí nián bù tiáo guān hé chí. wǔ hú xiāng jiàn tán chū chù, xǔ wǒ zài jìn huáng jīn chí. wǒ xīn fù jiàn fù zì duàn, zi qīng táng jǔ wú róng zhī. zuì lái chuī dí kè zì qù, tiān qīng yuè zài lí huā zhī.