《沁园春 谓白髭》
朝代:明代
作者： 宋琬
全文:
叹息吾衰，两两三三，霜雪盈颏。怪素丝若练，偷描病态，银茎如戟，硬作愁媒。
面目生练，主人讶客，何所闻而不速来。还防汝，入宫见妒，朋辈嫌猜。
况逢贝锦蚊雷。更颠倒雌黄蛇与虺。叹黑云突起，九阍难叫，青蝇欲吊，只影堪哀。
不自我先，不自我后，汝乃乘危得我灾。炎凉态，笑星星髯也，果小人哉。
拼音:
tàn xī wú shuāi, liǎng liǎng sān sān, shuāng xuě yíng kē. guài sù sī ruò liàn, tōu miáo bìng tài, yín jīng rú jǐ, yìng zuò chóu méi. miàn mù shēng liàn, zhǔ rén yà kè, hé suǒ wén ér bù sù lái. hái fáng rǔ, rù gōng jiàn dù, péng bèi xián cāi. kuàng féng bèi jǐn wén léi. gèng diān dǎo cí huáng shé yǔ huī. tàn hēi yún tū qǐ, jiǔ hūn nán jiào, qīng yíng yù diào, zhǐ yǐng kān āi. bù zì wǒ xiān, bù zì wǒ hòu, rǔ nǎi chéng wēi dé wǒ zāi. yán liáng tài, xiào xīng xīng rán yě, guǒ xiǎo rén zāi.