朝代:明代
作者： 张吉
全文:
斋居端坐盱乾圆，隐隐金声坠我前。焚香拜捧读数过，千花万草增华鲜。
所贵论心不论面，暌违浃世如惊电。鸠藤八尺渺天涯，最恨相思不相见。
埃涛蹩躠秋复春，武非武兮文非文。蛮烟瘴雨变鬒发，铁马金戈销客魂。
翻思泮水怡春藻，谈笑东风杏花老。操觚抱椠依斗山，所业揆今何丑好。
半生睥睨眼力疲，重累钧石轻毫釐。攫金抵璧同称赏，是诡坚冰作皎熙。
先生皓首眠沧海，露芑云苓扱衣采。祥麟威凤隐郊坰，敢道虞皇得元凯。
乐山者寿固其常，应肩铿耳凋三光。手提炉鞴业铸我，石烂江枯那可忘。
二郎养就冲霄翼，暂引双雏笑推激。愿崇令德谐我私，万里鸿逵看伟绩。
老天自昔祐善人，丰其胤者啬于身。不见于王二公后，勋声烈烈耀严宸。
拼音:
zhāi jū duān zuò xū gān yuán, yǐn yǐn jīn shēng zhuì wǒ qián. fén xiāng bài pěng dú shù guò, qiān huā wàn cǎo zēng huá xiān. suǒ guì lùn xīn bù lùn miàn, kuí wéi jiā shì rú jīng diàn. jiū téng bā chǐ miǎo tiān yá, zuì hèn xiāng sī bù xiāng jiàn. āi tāo bié sǎ qiū fù chūn, wǔ fēi wǔ xī wén fēi wén. mán yān zhàng yǔ biàn zhěn fā, tiě mǎ jīn gē xiāo kè hún. fān sī pàn shuǐ yí chūn zǎo, tán xiào dōng fēng xìng huā lǎo. cāo gū bào qiàn yī dòu shān, suǒ yè kuí jīn hé chǒu hǎo. bàn shēng pì nì yǎn lì pí, zhòng lèi jūn shí qīng háo lí. jué jīn dǐ bì tóng chēng shǎng, shì guǐ jiān bīng zuò jiǎo xī. xiān shēng hào shǒu mián cāng hǎi, lù qǐ yún líng xī yī cǎi. xiáng lín wēi fèng yǐn jiāo jiōng, gǎn dào yú huáng dé yuán kǎi. lè shān zhě shòu gù qí cháng, yīng jiān kēng ěr diāo sān guāng. shǒu tí lú bèi yè zhù wǒ, shí làn jiāng kū nà kě wàng. èr láng yǎng jiù chōng xiāo yì, zàn yǐn shuāng chú xiào tuī jī. yuàn chóng lìng dé xié wǒ sī, wàn lǐ hóng kuí kàn wěi jī. lǎo tiān zì xī yòu shàn rén, fēng qí yìn zhě sè yú shēn. bú jiàn yú wáng èr gōng hòu, xūn shēng liè liè yào yán chén.