朝代:明代
作者： 薛瑄
全文:
谁写云山与烟水，爽气清风盈幅起。想当解衣盘礴时，坐驱造化入笔底。
须臾削出金芙蓉，奔湍骇浪争朝宗。元气直穿古石裂，悬流疑与银河通。
青林远近不知数，林内山房启晴户。时清似有招隐歌，地偏不见采芝处。
我昔持节天下游，东穷海岱西梁州。忽见斯图忆所历，江山清思何悠悠。
河东之守好奇者，特送图来索题写。自知老大笔力微，挂一漏万语非假。
强裁长句卷还时，坐中尚觉留清飔。仁知高怀在山水，贤守玩此应得之。
拼音:
shuí xiě yún shān yǔ yān shuǐ, shuǎng qì qīng fēng yíng fú qǐ. xiǎng dāng jiě yī pán bó shí, zuò qū zào huà rù bǐ dǐ. xū yú xuē chū jīn fú róng, bēn tuān hài làng zhēng cháo zōng. yuán qì zhí chuān gǔ shí liè, xuán liú yí yǔ yín hé tōng. qīng lín yuǎn jìn bù zhī shù, lín nèi shān fáng qǐ qíng hù. shí qīng shì yǒu zhāo yǐn gē, dì piān bú jiàn cǎi zhī chù. wǒ xī chí jié tiān xià yóu, dōng qióng hǎi dài xī liáng zhōu. hū jiàn sī tú yì suǒ lì, jiāng shān qīng sī hé yōu yōu. hé dōng zhī shǒu hào qí zhě, tè sòng tú lái suǒ tí xiě. zì zhī lǎo dà bǐ lì wēi, guà yī lòu wàn yǔ fēi jiǎ. qiáng cái cháng jù juǎn hái shí, zuò zhōng shàng jué liú qīng sī. rén zhī gāo huái zài shān shuǐ, xián shǒu wán cǐ yīng de zhī.